Czystka Stalina w Armii Czerwonej. Początki wielkiego terroru. Peter Whitewood

Dziś bez żadnego wstępu,  ponieważ wg.mnie przy takich książkach nie ma sensu czegoś pisać. Przechodzimy od razu do konkretów.

11 czerwca 1937 roku tajny sąd wojskowy nakazał wykonanie egzekucji na grupie najbardziej utalentowanych i doświadczonych oficerów Związku Radzieckiego, w tym Michaiła Tuchaczewskiego.
Wybór Tuchaczewskiego nie był przypadkowy.
17 lat wcześniej dyktator ZSSR był jego podwładnym na polu walki. A generał kwestionował kompetencje wojskowe Stalina. Tuchaczewski był wiceprzewodniczącym Rady Wojennej oraz zastępcą ludowego komisarza spraw wojennych i morskich,  Klimienta Woroszyłowa. On też w 1920 roku poniósł klęskę w Bitwie Warszawskiej.
Od tego roku datowana jest skryte nienawiść Stalina do Tuchaczewskiego.
Generałowie oskarżeni zostali o udział w spisku i współpracę z nazistami w celu obalenia Stalina.
Czystka w wojsku była tylko początkiem terroru na niewyobrażalną skalę.
Ponad milion ludzi zostało uwięzionych w obozach pracy. A ponad 750 tyś straciło życie.
Tworząc swoje badania w kontekście stosunków cywilno-wojskowych sięgających Rewolucji 1917 roku, Whitewood pokazuje, że Stalin usankcjonował ten atak na Armię Czerwoną nie z pozycji pewności siebie i siły,  ale z pozycji słabości i błędnego postrzegania.
Tutaj widzimy jak poglądy Stalina zostały zatrute przez zagraniczne oskarżenia jego tajnej policji, która widziała wszędzie szpiegów i zwolenników zmarłego cara. Od dawna wierzyli oni, że Armia Czerwona jest podatna na infiltrację przez zagraniczne agencję wywiadowcze zaangażowane w spisek przeciwko państwu Radzieckiemu.
Dlaczego radzieccy dowódcy ginęli z ręki rewolucji, za którą przelali krew w 1920 roku?
Pierwszym powodem była msciwość Stalina. Sowiecki dyktator, który za cara trafił na katorgę, a potem się ukrywał, był zwolennikiem całkowitego zerwania z czasami carskimi.
Był jednak jeszcze ważniejszy powód.
Stalin, który nie znał się na sprawach wojskowych,  jako komisarz polityczny wielokrotnie dał się poznać z tchórzostwa i niekompetencji.
Oficerowie bardzo dobrze to pamiętali. A Stalin bał się,  że ujawnienie takiej wiedzy, może stanowić skazę na jego wizerunku.
Dyktator nie przewidział jednak zgubnych dla siebie skutków takiej operacji.  Dwa lata po czystce, Hitler zaatakował ZSSR i wówczas Armia Czerwona pozbawiona najlepszych dowódców poniosła klęskę za klęską.

Cóż mogę wam napisać.
Od zawsze uwielbiałam historię, więc jestem zadowolona z przeczytania tej książki.
Autor nawiązał do wszystkich ważnych kwestii związanych z wielką czystką.
Nie będę wam wciskać,  że ta książka to Wielkie Woow,  i że każdy musi ją przeczytać. No tak nie jest.
Natomiast powinien ją przeczytać każdy pasjonat historii,  a tym bardziej ,,ZSRR"


                  Za egzemplarz dziękuję
                 historia.